Ik heb nooit met mijn moeder op een terrasje gezeten, of samen in een mooie verwarmd strandpaviljoen. Toen ik jong was, in de seventies, deed je dat niet zo snel, en later kon dat niet meer want zij is jong overleden. Wij zijn ook nooit samen op reis geweest. De reis die ik nu maak met het beeld van mijn moeder, mijn tribute aan haar, voelt als samen zijn. We doorkruisen Nederland van Zuid naar noord, letterlijk, van Maastricht naar Ameland.

Dat is mijn fantasie, het is abstract denken, maar voor mij voelt dit zo. Als ik een stapje verder ga in mijn fantasie, dan kan dit beeld voor alle moeders staan en zelfs voor moeder Aarde: Pachamama. Van een concrete herinnering van mij is zij een spiritueel beeld geworden voor iedereen. Van Rietje Spierings, geboren in 1934, bestaat zij nu als Pachamama, anno 2024. 

Jij kunt mee gaan met deze reis: Schrijf een brief aan jouw moeder of aan Pachamama. Er staat een enorme brievenbus voor je klaar. Post daarin de brief die je altijd al hebt willen schrijven, als je wilt zonder namen of afzender. Alle brieven krijgen een mooie rustplek voor de eeuwigheid. En ik zou het een troostrijke gedachte vinden om er een aantal – geheel anoniem –te bundelen in ‘Een boek vol herinneringen’.