Dit huisje hebben jij en ik als kind getekend. En zoals alle kinderen over de hele wereld doen.

Zo’n huisje is aandoenlijk. Niets is recht en alles is zó eenvoudig. Net zo eenvoudig als je eigen kindertijd was. Ik maakte zelfs een huisje van lakens over de tafel en daar binnenin voelde het knus.

En nu is er dit huisje uit je kindertijd, 4 meter hoog. De wanden zijn van 5 cm dik staal gemaakt.  Dat is echt heel dik. Binnen is het alsof je in je kindertijd onder een laken onder de tafel zit.

Geen last van inbrekers, orkanen, lekkende daken en aanslagen. Je voelt je daar veilig binnen die dikke muren.

Maar . . .
het huisje heeft geen achterwand. 
Alles komt door die open achterkant ongefilterd en in grote hoeveelheden jouw leven binnen. Dat gebeurt via de tv, internet, social media en de kranten. Collega’s en buren doen er in de verhalen nog een schepje bovenop. 
Je hebt het vaak zelf niet in de gaten hoe snel alles voorbij raast. En je kunt je er ook niet voor afschermen.